De afkorting ADHD komt van het Engelse “Attention Deficit/Hyperactivity Disorder”. Deze stoornis wordt gekenmerkt door zowel aandachtsproblemen (“attention deficit”) als hyperactiviteit (“hyperactivity”). Hoewel er wel eens wordt gezegd dat ADHD in het Nederlands voor “Alle Dagen Heel Druk” staat, is het een groot misverstand dat mensen met ADHD alleen maar erg druk zijn. Een groot deel van de mensen met ADHD heeft vooral aandachtsproblemen. Dit wordt ook wel ADD genoemd. In het wetenschappelijk onderzoek, en op deze website, refereren we dan naar het onoplettende subtype (“inattentive subtype” of “ADHD-I”). Daarnaast is er ook het hyperactieve en impulsieve subtype (“hyperactive subtype” of “ADHD-H”). Ook hieruit blijkt dat ADHD meer is dan hyperactiviteit; impulsiviteit, oftewel problemen met het onderdrukken van impulsen, is ook een belangrijk kenmerk van ADHD. Ten slotte is er ook nog het gecombineerde subtype, waarbij zowel aandachtsproblemen als hyperactiviteit en impulsiviteit aanwezig zijn. Dit wordt ook wel ADHD-C genoemd.

Een ander groot misverstand is dat ADHD alleen bij kinderen voorkomt. Hoewel bij een groot deel van de kinderen met ADHD de stoornis vanzelf overgaat als ze ouder worden, zijn er ook velen bij wie de symptomen blijven. Dit noemen we ”persistente ADHD” en betekent dat ADHD zowel tijdens kindertijd als volwassenheid aanwezig is. De schatting is dat persistente ADHD bij 2.5 tot 5% van de volwassenen voorkomt. Op de hele bevolking is dit dus een vrij grote groep. Toch is er nog maar weinig onderzoek gedaan naar ADHD bij volwassenen.

ADHD is ook erfelijk, wat betekent dat als ADHD voorkomt in jouw familie, de kans groot is dat je het zelf ook hebt. Daarnaast weten we dat persistente ADHD meer erfelijk is dan ADHD die alleen voorkomt bij kinderen. Maar waar we nog weinig over weten is welke genen hierbij een rol spelen. Genen zijn stukjes erfelijk materiaal die je krijgt van je beide ouders. Deze stukjes bevatten veel informatie en bepalen bijvoorbeeld de kleur van je ogen. Genen hebben ook invloed op hoe onze hersenen functioneren, en via die weg beïnvloeden ze voor een deel ook ons gedrag. Omdat in genen veel variatie zit, zijn we allemaal anders; de een heeft bruine ogen en de ander blauwe. Nou is gebleken dat bepaalde variaties in een aantal genen vaker voorkomen bij mensen met ADHD dan bij mensen zonder ADHD. Wij denken daarom dat deze genen iets te maken hebben met ADHD. Toch is er nog veel onbekend over deze genen, en hoe ze ADHD veroorzaken.